Trinidad

woensdag 30 juli 2014

Om 18:30 komen we aan in Trinidad. We gaan naar een casa part. van een fotograaf, maar helaas is die vol en gaan we naar een volgende. Die is ook vol, maar ik mag even binnen wachten weer tot er een bekende met een casa part. wordt gebeld of zij plek hebben. Wat een gaaf Koloniaal huis weer! Er staat een levensgrote Maria in de voorkamer en er hangen wel 3 mooie altaartjes. De man is al erg oud en schattig laat hij ons zijn Philipsradio zien! Wij vertellen dat we uit DE Philipsstad komen, maar dat zegt hem neit zoveel geloof ik, haha.

In de casa part. waar wel plek is hebben we 3 kamers die in elkaar overlopen. Sara en Erik zitten in de eerste, die met een houten deur is af te sluiten (wat vooral Erik erg prettig vindt, haha), de kamer in het midden heeft een 2 persoonsbed en daar mag ik slapen en de laatste kamer voor de badkamer heeft Anne. Tussen mij en Anne blijft de deur gezellig open. De badkamer is een 4e kamer, wat een balzaal! Helemaal met roze-met-witte-tegeltjes, heerlijk kitsch weer! Sara en Erik hebben hun eigen badkamertje.

Op de patio met 4 schommelstoelen lezen we wat over Trinidad en maken een planning voor de volgende dag. We gaan ergens avondeten waar ook weer de familieportetten gewoon in het (toch wel grote) restaurant hangen. Er komt een oude violist aan onze tafel spelen. De meeste gasten hebben hem genegeerd, maar hij speelt goed, dus wij luisteren aandachtig en lachen naar hem. Hij speelt "My heart will go on", wat me natuurlijk wel raakt en goede herinneringen komen boven =)
De spaghetti smaakt heerlijk, maar ik denk dat ik mijn limonada met crush-ijs te snel heb opgedronken, want ik krijg ineens een maagpijn! Ik ga even buiten zitten en tijdens het lopen naar huis ben ik helemaal slap. Gelukkig is dit de enige keer dat ik me niet lekker gevoeld heb en was het de volgende ochtend over! Misschien ging het snel weer beter omdat ik, toen ik buiten ging zitten bij het restaurant, wéér Céline Dion hoorde, nu met "All by myself" ;)

De volgende dag lopen we in Trinidad rond. Er zijn hier erg veel winkeltjes en marktjes (en touristen), dus eindelijk kunnen we shoppen! Het blijkt dat Erik nog het meest shop-verslaafd is, hij leeft zich helemaal uit.
Anne vindt een SUPERvet Mariabeeld van papier maché dus de rest van de vakantie is het de missie van Sara en mij om ook zo'n beeld te vinden. Ze verkopen overal dezelfde souvenirs, maar van dat beeld is er dan maar één :(

Trinidad is de mooiste plaats die ik gezien heb; de huizen zijn allemaal netjes geschilderd in mooie felle of pastelkleuren en hebben typische rode pannendaken. De weg is niet geasvalteerd, maar van keien, sfeervol (maar loop minder lekker). Er is veel groen en kleine parkjes met bankjes maken het heel sfeervol en lieflijk. In een binnentuin drinken we alcoholvije mojito's en daiquirí (dé Cubaanse cocktail) en genieten van de stilte. Daarna lopen we door de rustige achterstraatjes om foto's zonder touristen te maken en mooie tafereeltjes te zoeken.
Veel kinderen en vrouwen komen vragen om zeep. Ze hebben dat erg weinig hier, dat lazen we al in de reisgidsen, maar hier is pas voor het eerst dat ze er specifiek om vragen. Ze vragen ook soms om pennen, geld of snoepjes.
We hebben niets bij ons om weg te geven dus doen dat niet. We geven alleen 1 moeder met 4 kinderen wat peso nacional.
Zij is in huis de vloer aan het dweilen, waarbij de muziek keihard aan staat en de kinderen tussen de 0 en 6 in hun blootje, op hun buik over de vloer schuiven. En een lol dat ze hebben! Ik kreeg er tranen van in mijn ogen... Zo weinig hebben en dan zoveel lol hebben! En wij in Nederland maar klagen.. Eyeopener!

Terug in de casa part. krijgen we lekker eten (3x raden wat) en daarna zoeken we alle toiletspullen uit: Alles wat we niet meer nodig hebben of toch niet op krijgen, doen we in een tasje en gaan daarmee op pad na het eten om de mensen te zoeken die er om vroegen vanmiddag. Het is inmiddels 21:00, donker en de straatverlichting werkt niet in deze achterstraatjes.. Het lijkt alsof je je hier onveilig zou voelen, maar deuren van huizen staan nog open en we horen dat letterlijk iedereen dezelfde film aan het kijken is op TV. Op straat schalt het blikkerige geluid en doordat er niet veel gordijnen zijn en luiken openstaan door de warmte kunnen we hele stukken meekijken tijdens het lopen.

We vinden een oud vrouwtje die ons herkend (oh die jongen met 3 meiden!) en zij is zooo blij met de douchegel en shampoo die we haar geven dat we allemaal een kus op onze wang krijgen.
We geven de moeder van 4 kinderen nog vochtige doekjes en douchegel en een oud vrouwtje die uit het raam hangt nog wat. We hebben nog wat specefiekere producten over, maar die kunnen we kwijt als een vrouw ons vraagt of we in haar restaurant willen eten (maar we hebben al gegeten) en als we nee zeggen vraagt ze om zeep. We geven haar deospray en gebaren hoe je het gebruikt. "Oooooh!!" zegt ze blij met haar hand voor haar mond en ook tandpasta en handwasgel is geweldig! Haar vriendin (een man gekleed als vrouw met blauwgelakte nagels) komt ook eens even kijken en hem/haar geven we wattenschijfjes en een nagelvijl. Ze zijn superblij! haha. Wij hebben onze goede daad weer gedaan.

Morgen gaan we door naar Havana!